๗
กี่กลีบร่วงกลีบแหลกละเอียดยับ
แต่มิท้อทุกข์ทับยอมแพ้พ่าย
จะกี่กลีบร่วงหล่นลงกล่นกราย
อย่าหมายว่าจะนำไปจำนน
๘
แดนโดมเหลืองแดงนี้แฝงฝัน
ผูกพันปวงประชามาแต่ต้น
พิสูจน์แล้วด้วยเลือดเจียนเหือดตน
มิเคยย่นยอบระย่อลงท้อทด
๙
โดมแม่โดมเด่นนั้นเป็นสัญลักษณ์
ประกาศศักดิ์อิสราให้ปรากฏ
สืบสันติประชาธรรมงามงด
เกียรติยศผู้กล้าประชาไทย
๑๐
ลานโพธิ์ร่มโพธิ์โอ้อกเอ๋ย
ข้นเลือดเคยแดงฉานเปื้อนลานได้
ไม่เหลือรอยเลือดมีอยู่ที่ใด
แต่ลานใจรอยกรังเลือดฝังลาน
๑๑
เจ้าพระยาสวยงามทุกยามเห็น
สวยเช่นชีวาผู้กล้าหาญ
กระแสเสรีหมายคือสายธาร
จะซึมซ่านแดงฉ่ะ[ชะ]แดนเลี้ยงแผ่นดิน
๑๒
ตราบเท่าเจ้าพระยายังรู้ไหล
ตุลาคมครั้งใดจะรู้สิ้น
สายน้ำเสรีภาพที่อาบกิน
เจือเลือดรินเหล่าผู้กล้าตุลาคม
นิราศตุลา (วาณิช จรุงกิจอนันต์)
🙏💖💯💋😘🐸🐠🐬🐞🌐🌀⁉️
https://shorturl.asia/Kwt0J
#นิราศตุลา #51ปี14ตุลา #พรรคประชาชน, People's Party, วาณิช จรุงกิจอนันต์
: Political Poetry, Thai "...แลซึ้ง...ซึ่งสำเนียง รู้สึกเสียง ลึกภายใน...สู่รู ทวารไหล รินสู่ไต ตับซับซึม"
พาดทุกคอลัมน์
แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ วาณิช จรุงกิจอนันต์ แสดงบทความทั้งหมด
แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ วาณิช จรุงกิจอนันต์ แสดงบทความทั้งหมด
วันจันทร์ที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2567
นิราศรินจินตภาพลงกราบก้ม กราบผองผู้กล้าตุลาคม ที่ร่างล่มระเนนระนาวในคราวนั้น : นิราศตุลา (วาณิช จรุงกิจอนันต์)
Labels:
51ปี14ตุลา,
นิราศตุลา,
พรรคประชาชน,
วาณิช จรุงกิจอนันต์,
People's Party
ปลดเกษียณ เปลี่ยนวิถี... ..12 ปี ประถม - มัธยมท้าย ..4 ปี หมาย มหา'ลัย แห่งชนผอง ..7 ปี ออก นอกรั้ว น้ำเงิน - ทอง ..อุดมการณ์ ยังก้อง กังวาลไกล .. ..ปี '32 ก้าว สู่ "ปราสาทสังข์" ..คือความหวัง ตั้งต้น ชนรุ่นใหม่ ..หวังสร้างตัว สร้างตน ชนศิวิไลซ์ ..เพื่อนสนิท มิตรสหาย...สู่นายคน .. ..ปี'52 ลองทบทวน อย่างถ้วนถี่ ..20 ปี ให้ หลัง ยัง เข้ม ข้น ..ปลดเกษียณ เปลี่ยนวิถี ชีวิตชน ..สู่ ตัว ตน ชั้น ชน คน สา มัญ ..samunchon khonsamun สามัญชน
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)